| |
Als de “Heideroute” een etiket zou moeten worden opgeplakt,
dan zou het naar onze mening gerechtvaardigd zijn die route
als meest welriekende van alle routes die u van commentaar
heeft voorzien te kwalificeren. Het circuit slingert door
een natuurgebied dat baadt in allerlei toonaarden groen en
geuren ontwikkelt die de wisselende seizoenen en
weeromstandigheden eigen zijn. Net als het Zoniënwoud voor
Brussel zijn de Antwerpse Kempen – meer bepaald de
Kalmthoutse Heide – voor Antwerpen een groene long die een
grote agglomeratie toch nog een vleugje levenskwaliteit
bezorgt. Een stukje België waar het de moeite loont eventjes
een frisse neus te halen.
Behalve in het Kalmthouts natuurreservaat, waarop we later
terugkomen en het natuurgebied “De Maatjes” met afwisselend
rietvelden en vochtige weilanden dat in het voorjaar massa’s
vogels aantrekt, komt de bezoeker, in woongebieden met
residentieel karakter, wel vaker voorbij huizen die achter
een groen scherm verscholen liggen. Veel Nederlanders zijn
zich hier komen vestigen omdat het fiscaal stelstel hier
gunstiger is dan in hun eigen land. Elke wandelaar raakt
doordrongen van de geur van naaldbossen die zo intens is dat
wanneer hij diep ademhaalt z’n neusvleugels van genot gaan
trillen. Elk briesje hoe zacht ook voert lichte, heerlijke
en fijne lucht aan, geuren van veldbloemen en grassen
doorheen. Vetten weilanden, die grotendeels door runderen
worden begraasd, landduinen, vennen en heidebrem wisselen
elkaar af. De “Heideroute” is het allereerste bewegwijzerde
circuit dat in de provincie Antwerpen in 1975 werd geopend.
Sedertdien heeft dit circuit een ingrijpende lifting
ondergaan, want de lus rond Loenhout ligt niet meer op het
parcours.
De draad van Ariadne
Op het eigenlijke parcours gebeurt het wel vaker dat de weg
uitloopt op een dwarsweg, maar aangezien niets op de
bewegwijzering aan te merken valt, kan de wielertoerist niet
verloren rijden, tenzij hij met z’n neus in het stuur rijdt.
De bewegwijzering is niet overal identiek aangebracht. Aan
het eind van de “Oude Baan” te Gooreind, tegenover het
gemeenteplein, trekt het bordje “Kochpad – 6 km” alle
aandacht, terwijl het bordje “Heideroute” dat een
koerswijziging van 90° aanduidt, vlak langs de steenweg is
aangebracht. Het is dus wel even opletten geblazen. Aan elk
gevaarlijk kruispunt maant een omgekeerde driehoek met
voluit in hoofdletters “GEVAAR” elke weggebruiker
uitdrukkelijk aan voorzichtig te zijn.
Toeristische Info
Toerisme Provincie Antwerpen
Koningin Elisabethlei, 16 – 2018 – Antwerpen
Tel. 03.240.63.73 - Fax. 03.240.63.83
e-mail : info@tpa.be - http://www.tpa.be
V.V.V. Toerismekantoor “De Tasberg”
Moerkantsebaan, 50 – 2910 Essen
Tel. & Fax. 03.677.19.91
V.V.V. Toerisme Kalmthout
Putsesteenweg, 131 – 2920 – Kalmthout
Tel. & Fax. 03.666.61.01
E-mail : toerisme@kalmthout.be
“Het Suske & Wiske Museum”
Beauvoislaan, 98 – 2920 – Kalmthout
Tel. 03.666.64.85 - Fax. 03.666.64.89
http://www.provant.be/suske&wiske
Bezienswaardigheden
Kiekenhoeven – Essen
Tel. 03.667.73.90
Voormalige oude boerderij van de abdij van Tongerlo die het
vermaarde karrenmuseum herbergt met een collectie oude
karren en nostalgische koetsen.
Bijenteeltmuseum – Kalmthout
Tel. & Fax. 03.666.61.01
Halte bij uitstek om de kennis over het leven van de
honingbij bij te sturen; de evolutie van ei tot insect, de
takenverdeling in de bijenkolonie.
Kalmthouts Arboretum
Tel. 03.666.67.41
Een uniek park van 12ha dat duizenden boomsoorten, heesters
en planten uit het Europese vasteland en andere gebieden
herbergt. Het hele jaar rond wordt de bezoeker aan de
botanische tuin ondergedompeld in een zee van kleuren.
“De Vroente” – Kalmthout
Tel. 03.620.18.30
Natuur Educatief Centrum en permanente tentoonstelling over
de “De Kalmthoutse Heide”.
|
|
| |
Fietsverhuur
Aerts Action Bike
Kapellensteenweg, 394 – 2920 – Kalmthout
Tel. 03.666.97.01 - Fax. 03.666.32.53
Tarief : 12 Euro / dag ( gesloten op maandag)
Mattheeusen L.
Essensteenweg, 40 – 2920 – Kalmthout.
Tel. 03.667.45.97
De Kalmthoutse Heide
De Kalmthoutse Heide is Vlaanderens grootste
natuurreservaat. Het strekt zich uit ten noorden van de
haven van Antwerpen in een gebied dat de Voorkempen wordt
genoemd en bestrijkt meer dan 1800ha. Dit gebied, dat met
landduinen bezaaid ligt, kenmerkt zich van oudsher door een
arme bodem waarop brem welig gedijt. Naast landduinen, zijn
er ook weilanden, bossen en vennen. De Kalmthoutse Heide
heeft dus alle kenmerken van het Kempense landschap en die
uithoek van België wordt dan ook met de Kempen
vereenzelvigd. Toch is er een bijzonder kenmerk dat de
Kalmthoutse Heide van de Kempen onderscheidt.
In het Steentijdperk waren grote delen van de Kempen bedekt
met uitgestrekte loofbossen. Op vruchtbare gronden groeiden
eiken en haagbeuken en op armere bodems berken. De
uitgestrekte bremvlakten zijn het gevolg van de
ontbossinggolf destijds. De ontbossing, in verschillende
vormen, bleef eeuwen duren : systematische ontginning en
kreupelhoutbestrijding, ontginning van venen en begrazing
van weiden. Door de tussenkomst van de mens werd de toestand
alsmaar erger. Maar in de 17de eeuw werd het milieubeheer
over een andere boeg gegooid en werden in de streek
grootschalige heraanplantingen doorgevoerd. Er werden
massaal dennen aangeplant omdat die boomsoort geen hoge
klimaat-, bodem- en vochtigheidseisen stelt. Twee eeuwen
later legde dit plan de industriëlen, met name de eigenaars
van steenkoolmijnen, geen windeieren. Voor de bouw van de
mijnen en de steenkoolontginning waren immers astronomische
hoeveelheden hout nodig zowel voor het houtwerk en het
dakgebinte als voor de beschoeiing en het stutten van de
mijngangen. Weerom had de mens het Kempische landschap
ontsierd. In tegenstelling tot de andere heidegebieden is de
Kalmthoutse heide niet door het massaal kappen van bomen
ontstaan. Eeuwen geleden, toen dit gebied onder water stond,
ontstond talrijke venen. Voor de ontdekking van steenkool
was turf, samengesteld uit verkoolde plantendelen, in de
Middeleeuwen een zeer gegeerde brandstof. Dus werd ook hier
weer al te gretig turf ontgonnen ! Daarna werd de streek,
die niet langer economische welvaart beloofde, aan haar lot
overgelaten. Maar sfagnum of veenmos daarentegen zijn zowel
voor flora als fauna van kapitaal belang. De schapen die er
naderhand kwamen grazen deden er evenmin goed aan !
Geleidelijk aan kreeg de natuur weer de bovenhand en was de
mens nu wel verplicht om bomen te kappen, maar dan wel om
een zeer kwetsbare biotoop in stand te houden.
bruffaertsjo@skynet.be |
|
